Ěräst́-ajšt́ atät babat kavonest. Uĺnest́ synst ve tejterest dy ve cörast. Atäś dy babaś syreteĺt́; tejteŕś miŕdeneń maksmoškaĺ; cöraś saldatks tujmeškaĺ. Uĺneś synst videź ve peĺuma sürost.
Saś nujme lango. Atäś meri: „Mon nujme a molän, — syrejan, teĺnä kulan, sürot teń ěrävmo a karmit́”. Babaś-kak meri: „Mon-gak a molän, — mon-gak syrejan — teĺnä kulan”. Tejteŕś meri: „Mon-gak a molän nujme, teĺnä tujan miŕdeneń”. Cöraś meri: „Mon-gak a molän, — mon teĺnä saldatoks tujan”. Konast-kak ěź moĺt́ nujme — kadovś sürost lov alov.
Saś tele, — atäś ěź kulo, babaś-kak ěź kulo. Tejteŕś miŕdeneń ěź tuk, cöraś-kak saldatoks ěź tuk. Vese kadovst́ kudos. Jarcams tenst a mezde, sürost apak nujt́ lov alov kadovś. Aštest́-aštest́ vačo, sajst́ kojmet́, tarvast dy tust́ paksäv nujme. Nardast́, nardast́ lovst́ ěsně — keĺmest́ vese tosko.
Makar Evsev́ev. Ěrzäń jovkst // Purnyńze M.E. Evsev́ev — Moskva: SSSR-ěń Narotněń centraĺnoj izdateĺstvaś, 1928
